| desavezar - verbode·sa·ve·zar transitivo; pronominal 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente | Pretérito imperfeito
 | Pretérito perfeito
 | Pretérito mais-que-perfeito
 | Futuro imperfeito
 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
| desavezo desavezas
 desaveza
 desavezamos
 desavezais
 desavezam
 | desavezava desavezavas
 desavezava
 desavezávamos
 desavezáveis
 desavezavam
 | desavezei desavezaste
 desavezou
 desavezamos  /  desavezámos
 desavezastes
 desavezaram
 | desavezara desavezaras
 desavezara
 desavezáramos
 desavezáreis
 desavezaram
 | desavezarei desavezarás
 desavezará
 desavezaremos
 desavezareis
 desavezarão
 | desavezaria desavezarias
 desavezaria
 desavezaríamos
 desavezaríeis
 desavezariam
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo | Imperativo | Infinitivo | Outras formas | 
|---|
 
		| Presente | Pretérito imperfeito | Futuro | Afirmativo (Negativo)
 | desavezar | Gerúndio |  
| desaveze desavezes
 desaveze
 desavezemos
 desavezeis
 desavezem
 | desavezasse desavezasses
 desavezasse
 desavezássemos
 desavezásseis
 desavezassem
 | desavezar desavezares
 desavezar
 desavezarmos
 desavezardes
 desavezarem
 | - desaveza (desavezes)
 desaveze
 desavezemos
 desavezai (desavezeis)
 desavezem
 | Pessoal desavezar
 desavezares
 desavezar
 desavezarmos
 desavezardes
 desavezarem
 | desavezando 
 
 Particípio passado | desavezado | desavezada |  | desavezados | desavezadas | 
 |  Flexiona como : amar forma nominal : desavezo
         |