desavezar - verbo

de·sa·ve·zar

transitivo; pronominal

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
desavezo
desavezas
desaveza
desavezamos
desavezais
desavezam
desavezava
desavezavas
desavezava
desavezávamos
desavezáveis
desavezavam
desavezei
desavezaste
desavezou
desavezamos / desavezámos
desavezastes
desavezaram
desavezara
desavezaras
desavezara
desavezáramos
desavezáreis
desavezaram
desavezarei
desavezarás
desavezará
desavezaremos
desavezareis
desavezarão
desavezaria
desavezarias
desavezaria
desavezaríamos
desavezaríeis
desavezariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
desavezar Gerúndio
desaveze
desavezes
desaveze
desavezemos
desavezeis
desavezem
desavezasse
desavezasses
desavezasse
desavezássemos
desavezásseis
desavezassem
desavezar
desavezares
desavezar
desavezarmos
desavezardes
desavezarem
-
desaveza (desavezes)
desaveze
desavezemos
desavezai (desavezeis)
desavezem
Pessoal

desavezar
desavezares
desavezar
desavezarmos
desavezardes
desavezarem
desavezando

Particípio passado
desavezadodesavezada
desavezadosdesavezadas

Flexiona como : amar

forma nominal : desavezo