entesoirar - verbo
en·te·soi·rar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
entesoiro entesoiras entesoira entesoiramos entesoirais entesoiram
| entesoirava entesoiravas entesoirava entesoirávamos entesoiráveis entesoiravam
| entesoirei entesoiraste entesoirou entesoiramos / entesoirámos entesoirastes entesoiraram
| entesoirara entesoiraras entesoirara entesoiráramos entesoiráreis entesoiraram
| entesoirarei entesoirarás entesoirará entesoiraremos entesoirareis entesoirarão
| entesoiraria entesoirarias entesoiraria entesoiraríamos entesoiraríeis entesoirariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| entesoirar
| Gerúndio
|
entesoire entesoires entesoire entesoiremos entesoireis entesoirem
| entesoirasse entesoirasses entesoirasse entesoirássemos entesoirásseis entesoirassem
| entesoirar entesoirares entesoirar entesoirarmos entesoirardes entesoirarem
| - entesoira (entesoires) entesoire entesoiremos entesoirai (entesoireis) entesoirem
| Pessoal entesoirar entesoirares entesoirar entesoirarmos entesoirardes entesoirarem
| entesoirando
Particípio passado
entesoirado | entesoirada | entesoirados | entesoiradas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : entesoiramento
variante de : entesourar
|