ignorar - verbo
ig·no·rar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
ignoro ignoras ignora ignoramos ignorais ignoram
| ignorava ignoravas ignorava ignorávamos ignoráveis ignoravam
| ignorei ignoraste ignorou ignoramos / ignorámos ignorastes ignoraram
| ignorara ignoraras ignorara ignoráramos ignoráreis ignoraram
| ignorarei ignorarás ignorará ignoraremos ignorareis ignorarão
| ignoraria ignorarias ignoraria ignoraríamos ignoraríeis ignorariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| ignorar
| Gerúndio
|
ignore ignores ignore ignoremos ignoreis ignorem
| ignorasse ignorasses ignorasse ignorássemos ignorásseis ignorassem
| ignorar ignorares ignorar ignorarmos ignorardes ignorarem
| - ignora (ignores) ignore ignoremos ignorai (ignoreis) ignorem
| Pessoal ignorar ignorares ignorar ignorarmos ignorardes ignorarem
| ignorando
Particípio passado
ignorado | ignorada | ignorados | ignoradas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : ignorado
forma nominal : ignoração
|