dissolver - verbo
dis·sol·ver pronominal; transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
dissolvo dissolves dissolve dissolvemos dissolveis dissolvem
| dissolvia dissolvias dissolvia dissolvíamos dissolvíeis dissolviam
| dissolvi dissolveste dissolveu dissolvemos dissolvestes dissolveram
| dissolvera dissolveras dissolvera dissolvêramos dissolvêreis dissolveram
| dissolverei dissolverás dissolverá dissolveremos dissolvereis dissolverão
| dissolveria dissolverias dissolveria dissolveríamos dissolveríeis dissolveriam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| dissolver
| Gerúndio
|
dissolva dissolvas dissolva dissolvamos dissolvais dissolvam
| dissolvesse dissolvesses dissolvesse dissolvêssemos dissolvêsseis dissolvessem
| dissolver dissolveres dissolver dissolvermos dissolverdes dissolverem
| - dissolve (dissolvas) dissolva dissolvamos dissolvei (dissolvais) dissolvam
| Pessoal dissolver dissolveres dissolver dissolvermos dissolverdes dissolverem
| dissolvendo
Particípio passado
dissoluto / dissolvido | dissoluta / dissolvida | dissolutos / dissolvidos | dissolutas / dissolvidas |
|
adjetivo PP : dissolvido, dissoluto
forma nominal : dissolvência
|