corcovar - verbo
cor·co·var transitivo; intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
corcovo corcovas corcova corcovamos corcovais corcovam
| corcovava corcovavas corcovava corcovávamos corcováveis corcovavam
| corcovei corcovaste corcovou corcovamos / corcovámos corcovastes corcovaram
| corcovara corcovaras corcovara corcováramos corcováreis corcovaram
| corcovarei corcovarás corcovará corcovaremos corcovareis corcovarão
| corcovaria corcovarias corcovaria corcovaríamos corcovaríeis corcovariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| corcovar
| Gerúndio
|
corcove corcoves corcove corcovemos corcoveis corcovem
| corcovasse corcovasses corcovasse corcovássemos corcovásseis corcovassem
| corcovar corcovares corcovar corcovarmos corcovardes corcovarem
| - corcova (corcoves) corcove corcovemos corcovai (corcoveis) corcovem
| Pessoal corcovar corcovares corcovar corcovarmos corcovardes corcovarem
| corcovando
Particípio passado
corcovado | corcovada | corcovados | corcovadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : corcovado
forma nominal : corcovadura
|