indigitar - verbo
in·di·gi·tar transitivo; pronominal
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
indigito indigitas indigita indigitamos indigitais indigitam
| indigitava indigitavas indigitava indigitávamos indigitáveis indigitavam
| indigitei indigitaste indigitou indigitamos / indigitámos indigitastes indigitaram
| indigitara indigitaras indigitara indigitáramos indigitáreis indigitaram
| indigitarei indigitarás indigitará indigitaremos indigitareis indigitarão
| indigitaria indigitarias indigitaria indigitaríamos indigitaríeis indigitariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| indigitar
| Gerúndio
|
indigite indigites indigite indigitemos indigiteis indigitem
| indigitasse indigitasses indigitasse indigitássemos indigitásseis indigitassem
| indigitar indigitares indigitar indigitarmos indigitardes indigitarem
| - indigita (indigites) indigite indigitemos indigitai (indigiteis) indigitem
| Pessoal indigitar indigitares indigitar indigitarmos indigitardes indigitarem
| indigitando
Particípio passado
indigitado | indigitada | indigitados | indigitadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : indigitado
forma nominal : indigitação, indigitamento
adjetivo de possibilidade : indigitável
|