cornar - verbo
cor·nar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
corno cornas corna cornamos cornais cornam
| cornava cornavas cornava cornávamos cornáveis cornavam
| cornei cornaste cornou cornamos / cornámos cornastes cornaram
| cornara cornaras cornara cornáramos cornáreis cornaram
| cornarei cornarás cornará cornaremos cornareis cornarão
| cornaria cornarias cornaria cornaríamos cornaríeis cornariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| cornar
| Gerúndio
|
corne cornes corne cornemos corneis cornem
| cornasse cornasses cornasse cornássemos cornásseis cornassem
| cornar cornares cornar cornarmos cornardes cornarem
| - corna (cornes) corne cornemos cornai (corneis) cornem
| Pessoal cornar cornares cornar cornarmos cornardes cornarem
| cornando
Particípio passado
cornado | cornada | cornados | cornadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : cornado
|