blindar - verbo
blin·dar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
blindo blindas blinda blindamos blindais blindam
| blindava blindavas blindava blindávamos blindáveis blindavam
| blindei blindaste blindou blindamos / blindámos blindastes blindaram
| blindara blindaras blindara blindáramos blindáreis blindaram
| blindarei blindarás blindará blindaremos blindareis blindarão
| blindaria blindarias blindaria blindaríamos blindaríeis blindariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| blindar
| Gerúndio
|
blinde blindes blinde blindemos blindeis blindem
| blindasse blindasses blindasse blindássemos blindásseis blindassem
| blindar blindares blindar blindarmos blindardes blindarem
| - blinda (blindes) blinde blindemos blindai (blindeis) blindem
| Pessoal blindar blindares blindar blindarmos blindardes blindarem
| blindando
Particípio passado
blindado | blindada | blindados | blindadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : blindado
forma nominal : blindagem
|