enguiçar - verbo
en·gui·çar intransitivo; transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
enguiço enguiças enguiça enguiçamos enguiçais enguiçam
| enguiçava enguiçavas enguiçava enguiçávamos enguiçáveis enguiçavam
| enguicei enguiçaste enguiçou enguiçamos / enguiçámos enguiçastes enguiçaram
| enguiçara enguiçaras enguiçara enguiçáramos enguiçáreis enguiçaram
| enguiçarei enguiçarás enguiçará enguiçaremos enguiçareis enguiçarão
| enguiçaria enguiçarias enguiçaria enguiçaríamos enguiçaríeis enguiçariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| enguiçar
| Gerúndio
|
enguice enguices enguice enguicemos enguiceis enguicem
| enguiçasse enguiçasses enguiçasse enguiçássemos enguiçásseis enguiçassem
| enguiçar enguiçares enguiçar enguiçarmos enguiçardes enguiçarem
| - enguiça (enguices) enguice enguicemos enguiçai (enguiceis) enguicem
| Pessoal enguiçar enguiçares enguiçar enguiçarmos enguiçardes enguiçarem
| enguiçando
Particípio passado
enguiçado | enguiçada | enguiçados | enguiçadas |
|
Flexiona como : atiçar forma nominal : enguiçamento
adjetivo PP : enguiçado
|