acabotinar - verbo
a·ca·bo·ti·nar
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
acabotino acabotinas acabotina acabotinamos acabotinais acabotinam
| acabotinava acabotinavas acabotinava acabotinávamos acabotináveis acabotinavam
| acabotinei acabotinaste acabotinou acabotinamos / acabotinámos acabotinastes acabotinaram
| acabotinara acabotinaras acabotinara acabotináramos acabotináreis acabotinaram
| acabotinarei acabotinarás acabotinará acabotinaremos acabotinareis acabotinarão
| acabotinaria acabotinarias acabotinaria acabotinaríamos acabotinaríeis acabotinariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| acabotinar
| Gerúndio
|
acabotine acabotines acabotine acabotinemos acabotineis acabotinem
| acabotinasse acabotinasses acabotinasse acabotinássemos acabotinásseis acabotinassem
| acabotinar acabotinares acabotinar acabotinarmos acabotinardes acabotinarem
| - acabotina (acabotines) acabotine acabotinemos acabotinai (acabotineis) acabotinem
| Pessoal acabotinar acabotinares acabotinar acabotinarmos acabotinardes acabotinarem
| acabotinando
Particípio passado
acabotinado | acabotinada | acabotinados | acabotinadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : acabotinado
|