ornar - verbo
or·nar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
orno ornas orna ornamos ornais ornam
| ornava ornavas ornava ornávamos ornáveis ornavam
| ornei ornaste ornou ornamos / ornámos ornastes ornaram
| ornara ornaras ornara ornáramos ornáreis ornaram
| ornarei ornarás ornará ornaremos ornareis ornarão
| ornaria ornarias ornaria ornaríamos ornaríeis ornariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| ornar
| Gerúndio
|
orne ornes orne ornemos orneis ornem
| ornasse ornasses ornasse ornássemos ornásseis ornassem
| ornar ornares ornar ornarmos ornardes ornarem
| - orna (ornes) orne ornemos ornai (orneis) ornem
| Pessoal ornar ornares ornar ornarmos ornardes ornarem
| ornando
Particípio passado
ornado | ornada | ornados | ornadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : ornado
|