enreixar - verbo
en·rei·xar transitivo; intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
enreixo enreixas enreixa enreixamos enreixais enreixam
| enreixava enreixavas enreixava enreixávamos enreixáveis enreixavam
| enreixei enreixaste enreixou enreixamos / enreixámos enreixastes enreixaram
| enreixara enreixaras enreixara enreixáramos enreixáreis enreixaram
| enreixarei enreixarás enreixará enreixaremos enreixareis enreixarão
| enreixaria enreixarias enreixaria enreixaríamos enreixaríeis enreixariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| enreixar
| Gerúndio
|
enreixe enreixes enreixe enreixemos enreixeis enreixem
| enreixasse enreixasses enreixasse enreixássemos enreixásseis enreixassem
| enreixar enreixares enreixar enreixarmos enreixardes enreixarem
| - enreixa (enreixes) enreixe enreixemos enreixai (enreixeis) enreixem
| Pessoal enreixar enreixares enreixar enreixarmos enreixardes enreixarem
| enreixando
Particípio passado
enreixado | enreixada | enreixados | enreixadas |
|
Flexiona como : amar
|