trucidar - verbo

tru·ci·dar

transitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
trucido
trucidas
trucida
trucidamos
trucidais
trucidam
trucidava
trucidavas
trucidava
trucidávamos
trucidáveis
trucidavam
trucidei
trucidaste
trucidou
trucidamos / trucidámos
trucidastes
trucidaram
trucidara
trucidaras
trucidara
trucidáramos
trucidáreis
trucidaram
trucidarei
trucidarás
trucidará
trucidaremos
trucidareis
trucidarão
trucidaria
trucidarias
trucidaria
trucidaríamos
trucidaríeis
trucidariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
trucidar Gerúndio
trucide
trucides
trucide
trucidemos
trucideis
trucidem
trucidasse
trucidasses
trucidasse
trucidássemos
trucidásseis
trucidassem
trucidar
trucidares
trucidar
trucidarmos
trucidardes
trucidarem
-
trucida (trucides)
trucide
trucidemos
trucidai (trucideis)
trucidem
Pessoal

trucidar
trucidares
trucidar
trucidarmos
trucidardes
trucidarem
trucidando

Particípio passado
trucidadotrucidada
trucidadostrucidadas

Flexiona como : amar

adjetivo PP : trucidado

forma nominal : trucidação, trucidamento