soberanizar - verbo
so·be·ra·ni·zar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
soberanizo soberanizas soberaniza soberanizamos soberanizais soberanizam
| soberanizava soberanizavas soberanizava soberanizávamos soberanizáveis soberanizavam
| soberanizei soberanizaste soberanizou soberanizamos / soberanizámos soberanizastes soberanizaram
| soberanizara soberanizaras soberanizara soberanizáramos soberanizáreis soberanizaram
| soberanizarei soberanizarás soberanizará soberanizaremos soberanizareis soberanizarão
| soberanizaria soberanizarias soberanizaria soberanizaríamos soberanizaríeis soberanizariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| soberanizar
| Gerúndio
|
soberanize soberanizes soberanize soberanizemos soberanizeis soberanizem
| soberanizasse soberanizasses soberanizasse soberanizássemos soberanizásseis soberanizassem
| soberanizar soberanizares soberanizar soberanizarmos soberanizardes soberanizarem
| - soberaniza (soberanizes) soberanize soberanizemos soberanizai (soberanizeis) soberanizem
| Pessoal soberanizar soberanizares soberanizar soberanizarmos soberanizardes soberanizarem
| soberanizando
Particípio passado
soberanizado | soberanizada | soberanizados | soberanizadas |
|
Flexiona como : amar
|