esgardunhar - verbo
es·gar·du·nhar pronominal; transitivo
| Indicativo |
|---|
| Presente
| Pretérito
imperfeito
| Pretérito
perfeito
| Pretérito
mais-que-perfeito
| Futuro
imperfeito
| Futuro
perfeito (condicional)
|
esgardunho
esgardunhas
esgardunha
esgardunhamos
esgardunhais
esgardunham
| esgardunhava
esgardunhavas
esgardunhava
esgardunhávamos
esgardunháveis
esgardunhavam
| esgardunhei
esgardunhaste
esgardunhou
esgardunhamos / esgardunhámos
esgardunhastes
esgardunharam
| esgardunhara
esgardunharas
esgardunhara
esgardunháramos
esgardunháreis
esgardunharam
| esgardunharei
esgardunharás
esgardunhará
esgardunharemos
esgardunhareis
esgardunharão
| esgardunharia
esgardunharias
esgardunharia
esgardunharíamos
esgardunharíeis
esgardunhariam
| | Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
|---|
| Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo
(Negativo)
| esgardunhar
| Gerúndio
|
esgardunhe
esgardunhes
esgardunhe
esgardunhemos
esgardunheis
esgardunhem
| esgardunhasse
esgardunhasses
esgardunhasse
esgardunhássemos
esgardunhásseis
esgardunhassem
| esgardunhar
esgardunhares
esgardunhar
esgardunharmos
esgardunhardes
esgardunharem
| -
esgardunha (esgardunhes)
esgardunhe
esgardunhemos
esgardunhai (esgardunheis)
esgardunhem
| Pessoal
esgardunhar
esgardunhares
esgardunhar
esgardunharmos
esgardunhardes
esgardunharem
| esgardunhando
Particípio passado
| esgardunhado | esgardunhada | | esgardunhados | esgardunhadas |
|
Flexiona como : amar
|
