amainar - verbo

a·mai·nar

transitivo; intransitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
amaino
amainas
amaina
amainamos
amainais
amainam
amainava
amainavas
amainava
amainávamos
amaináveis
amainavam
amainei
amainaste
amainou
amainamos / amainámos
amainastes
amainaram
amainara
amainaras
amainara
amaináramos
amaináreis
amainaram
amainarei
amainarás
amainará
amainaremos
amainareis
amainarão
amainaria
amainarias
amainaria
amainaríamos
amainaríeis
amainariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
amainar Gerúndio
amaine
amaines
amaine
amainemos
amaineis
amainem
amainasse
amainasses
amainasse
amainássemos
amainásseis
amainassem
amainar
amainares
amainar
amainarmos
amainardes
amainarem
-
amaina (amaines)
amaine
amainemos
amainai (amaineis)
amainem
Pessoal

amainar
amainares
amainar
amainarmos
amainardes
amainarem
amainando

Particípio passado
amainadoamainada
amainadosamainadas

Flexiona como : amar