enfranquear - verbo
en·fran·que·ar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
enfranqueio enfranqueias enfranqueia enfranqueamos enfranqueais enfranqueiam
| enfranqueava enfranqueavas enfranqueava enfranqueávamos enfranqueáveis enfranqueavam
| enfranqueei enfranqueaste enfranqueou enfranqueamos / enfranqueámos enfranqueastes enfranquearam
| enfranqueara enfranquearas enfranqueara enfranqueáramos enfranqueáreis enfranquearam
| enfranquearei enfranquearás enfranqueará enfranquearemos enfranqueareis enfranquearão
| enfranquearia enfranquearias enfranquearia enfranquearíamos enfranquearíeis enfranqueariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| enfranquear
| Gerúndio
|
enfranqueie enfranqueies enfranqueie enfranqueemos enfranqueeis enfranqueiem
| enfranqueasse enfranqueasses enfranqueasse enfranqueássemos enfranqueásseis enfranqueassem
| enfranquear enfranqueares enfranquear enfranquearmos enfranqueardes enfranquearem
| - enfranqueia (enfranqueies) enfranqueie enfranqueemos enfranqueai (enfranqueeis) enfranqueiem
| Pessoal enfranquear enfranqueares enfranquear enfranquearmos enfranqueardes enfranquearem
| enfranqueando
Particípio passado
enfranqueado | enfranqueada | enfranqueados | enfranqueadas |
|
Flexiona como : arear
|