desafaimar - verbo

de·sa·fai·mar

transitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
desafaimo
desafaimas
desafaima
desafaimamos
desafaimais
desafaimam
desafaimava
desafaimavas
desafaimava
desafaimávamos
desafaimáveis
desafaimavam
desafaimei
desafaimaste
desafaimou
desafaimamos / desafaimámos
desafaimastes
desafaimaram
desafaimara
desafaimaras
desafaimara
desafaimáramos
desafaimáreis
desafaimaram
desafaimarei
desafaimarás
desafaimará
desafaimaremos
desafaimareis
desafaimarão
desafaimaria
desafaimarias
desafaimaria
desafaimaríamos
desafaimaríeis
desafaimariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
desafaimar Gerúndio
desafaime
desafaimes
desafaime
desafaimemos
desafaimeis
desafaimem
desafaimasse
desafaimasses
desafaimasse
desafaimássemos
desafaimásseis
desafaimassem
desafaimar
desafaimares
desafaimar
desafaimarmos
desafaimardes
desafaimarem
-
desafaima (desafaimes)
desafaime
desafaimemos
desafaimai (desafaimeis)
desafaimem
Pessoal

desafaimar
desafaimares
desafaimar
desafaimarmos
desafaimardes
desafaimarem
desafaimando

Particípio passado
desafaimadodesafaimada
desafaimadosdesafaimadas

Flexiona como : amar