destrunfar - verbo

des·trun·far

transitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
destrunfo
destrunfas
destrunfa
destrunfamos
destrunfais
destrunfam
destrunfava
destrunfavas
destrunfava
destrunfávamos
destrunfáveis
destrunfavam
destrunfei
destrunfaste
destrunfou
destrunfamos / destrunfámos
destrunfastes
destrunfaram
destrunfara
destrunfaras
destrunfara
destrunfáramos
destrunfáreis
destrunfaram
destrunfarei
destrunfarás
destrunfará
destrunfaremos
destrunfareis
destrunfarão
destrunfaria
destrunfarias
destrunfaria
destrunfaríamos
destrunfaríeis
destrunfariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
destrunfar Gerúndio
destrunfe
destrunfes
destrunfe
destrunfemos
destrunfeis
destrunfem
destrunfasse
destrunfasses
destrunfasse
destrunfássemos
destrunfásseis
destrunfassem
destrunfar
destrunfares
destrunfar
destrunfarmos
destrunfardes
destrunfarem
-
destrunfa (destrunfes)
destrunfe
destrunfemos
destrunfai (destrunfeis)
destrunfem
Pessoal

destrunfar
destrunfares
destrunfar
destrunfarmos
destrunfardes
destrunfarem
destrunfando

Particípio passado
destrunfadodestrunfada
destrunfadosdestrunfadas

Flexiona como : amar