bandoar - verbo
ban·do·ar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
bandoo bandoas bandoa bandoamos bandoais bandoam
| bandoava bandoavas bandoava bandoávamos bandoáveis bandoavam
| bandoei bandoaste bandoou bandoámos / bandoamos bandoastes bandoaram
| bandoara bandoaras bandoara bandoáramos bandoáreis bandoaram
| bandoarei bandoarás bandoará bandoaremos bandoareis bandoarão
| bandoaria bandoarias bandoaria bandoaríamos bandoaríeis bandoariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| bandoar
| Gerúndio
|
bandoe bandoes bandoe bandoemos bandoeis bandoem
| bandoasse bandoasses bandoasse bandoássemos bandoásseis bandoassem
| bandoar bandoares bandoar bandoarmos bandoardes bandoarem
| - bandoa (bandoes) bandoe bandoemos bandoai (bandoeis) bandoem
| Pessoal bandoar bandoares bandoar bandoarmos bandoardes bandoarem
| bandoando
Particípio passado
bandoado | bandoada | bandoados | bandoadas |
|
Flexiona como : amar
|