coifar - verbo

coi·far

transitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
coifo
coifas
coifa
coifamos
coifais
coifam
coifava
coifavas
coifava
coifávamos
coifáveis
coifavam
coifei
coifaste
coifou
coifamos / coifámos
coifastes
coifaram
coifara
coifaras
coifara
coifáramos
coifáreis
coifaram
coifarei
coifarás
coifará
coifaremos
coifareis
coifarão
coifaria
coifarias
coifaria
coifaríamos
coifaríeis
coifariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
coifar Gerúndio
coife
coifes
coife
coifemos
coifeis
coifem
coifasse
coifasses
coifasse
coifássemos
coifásseis
coifassem
coifar
coifares
coifar
coifarmos
coifardes
coifarem
-
coifa (coifes)
coife
coifemos
coifai (coifeis)
coifem
Pessoal

coifar
coifares
coifar
coifarmos
coifardes
coifarem
coifando

Particípio passado
coifadocoifada
coifadoscoifadas

Flexiona como : amar