culatrar - verbo

cu·la·trar

intransitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
culatro
culatras
culatra
culatramos
culatrais
culatram
culatrava
culatravas
culatrava
culatrávamos
culatráveis
culatravam
culatrei
culatraste
culatrou
culatramos / culatrámos
culatrastes
culatraram
culatrara
culatraras
culatrara
culatráramos
culatráreis
culatraram
culatrarei
culatrarás
culatrará
culatraremos
culatrareis
culatrarão
culatraria
culatrarias
culatraria
culatraríamos
culatraríeis
culatrariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
culatrar Gerúndio
culatre
culatres
culatre
culatremos
culatreis
culatrem
culatrasse
culatrasses
culatrasse
culatrássemos
culatrásseis
culatrassem
culatrar
culatrares
culatrar
culatrarmos
culatrardes
culatrarem
-
culatra (culatres)
culatre
culatremos
culatrai (culatreis)
culatrem
Pessoal

culatrar
culatrares
culatrar
culatrarmos
culatrardes
culatrarem
culatrando

Particípio passado
culatradoculatrada
culatradosculatradas

Flexiona como : amar