| exortar - verboe·xor·tar transitivo 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente | Pretérito imperfeito
 | Pretérito perfeito
 | Pretérito mais-que-perfeito
 | Futuro imperfeito
 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
| exorto exortas
 exorta
 exortamos
 exortais
 exortam
 | exortava exortavas
 exortava
 exortávamos
 exortáveis
 exortavam
 | exortei exortaste
 exortou
 exortamos  /  exortámos
 exortastes
 exortaram
 | exortara exortaras
 exortara
 exortáramos
 exortáreis
 exortaram
 | exortarei exortarás
 exortará
 exortaremos
 exortareis
 exortarão
 | exortaria exortarias
 exortaria
 exortaríamos
 exortaríeis
 exortariam
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo | Imperativo | Infinitivo | Outras formas | 
|---|
 
		| Presente | Pretérito imperfeito | Futuro | Afirmativo (Negativo)
 | exortar | Gerúndio |  
| exorte exortes
 exorte
 exortemos
 exorteis
 exortem
 | exortasse exortasses
 exortasse
 exortássemos
 exortásseis
 exortassem
 | exortar exortares
 exortar
 exortarmos
 exortardes
 exortarem
 | - exorta (exortes)
 exorte
 exortemos
 exortai (exorteis)
 exortem
 | Pessoal exortar
 exortares
 exortar
 exortarmos
 exortardes
 exortarem
 | exortando 
 
 Particípio passado | exortado | exortada |  | exortados | exortadas | 
 |  Flexiona como : amar forma nominal : exortação
         |