circunvagar - verbo
cir·cun·va·gar transitivo; intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
circunvago circunvagas circunvaga circunvagamos circunvagais circunvagam
| circunvagava circunvagavas circunvagava circunvagávamos circunvagáveis circunvagavam
| circunvaguei circunvagaste circunvagou circunvagamos / circunvagámos circunvagastes circunvagaram
| circunvagara circunvagaras circunvagara circunvagáramos circunvagáreis circunvagaram
| circunvagarei circunvagarás circunvagará circunvagaremos circunvagareis circunvagarão
| circunvagaria circunvagarias circunvagaria circunvagaríamos circunvagaríeis circunvagariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| circunvagar
| Gerúndio
|
circunvague circunvagues circunvague circunvaguemos circunvagueis circunvaguem
| circunvagasse circunvagasses circunvagasse circunvagássemos circunvagásseis circunvagassem
| circunvagar circunvagares circunvagar circunvagarmos circunvagardes circunvagarem
| - circunvaga (circunvagues) circunvague circunvaguemos circunvagai (circunvagueis) circunvaguem
| Pessoal circunvagar circunvagares circunvagar circunvagarmos circunvagardes circunvagarem
| circunvagando
Particípio passado
circunvagado | circunvagada | circunvagados | circunvagadas |
|
Flexiona como : alugar
|