atafulhar - verbo
a·ta·fu·lhar transitivo; pronominal
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
atafulho atafulhas atafulha atafulhamos atafulhais atafulham
| atafulhava atafulhavas atafulhava atafulhávamos atafulháveis atafulhavam
| atafulhei atafulhaste atafulhou atafulhamos / atafulhámos atafulhastes atafulharam
| atafulhara atafulharas atafulhara atafulháramos atafulháreis atafulharam
| atafulharei atafulharás atafulhará atafulharemos atafulhareis atafulharão
| atafulharia atafulharias atafulharia atafulharíamos atafulharíeis atafulhariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| atafulhar
| Gerúndio
|
atafulhe atafulhes atafulhe atafulhemos atafulheis atafulhem
| atafulhasse atafulhasses atafulhasse atafulhássemos atafulhásseis atafulhassem
| atafulhar atafulhares atafulhar atafulharmos atafulhardes atafulharem
| - atafulha (atafulhes) atafulhe atafulhemos atafulhai (atafulheis) atafulhem
| Pessoal atafulhar atafulhares atafulhar atafulharmos atafulhardes atafulharem
| atafulhando
Particípio passado
atafulhado | atafulhada | atafulhados | atafulhadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : atafulhamento
|