secundar - verbo
se·cun·dar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
secundo secundas secunda secundamos secundais secundam
| secundava secundavas secundava secundávamos secundáveis secundavam
| secundei secundaste secundou secundamos / secundámos secundastes secundaram
| secundara secundaras secundara secundáramos secundáreis secundaram
| secundarei secundarás secundará secundaremos secundareis secundarão
| secundaria secundarias secundaria secundaríamos secundaríeis secundariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| secundar
| Gerúndio
|
secunde secundes secunde secundemos secundeis secundem
| secundasse secundasses secundasse secundássemos secundásseis secundassem
| secundar secundares secundar secundarmos secundardes secundarem
| - secunda (secundes) secunde secundemos secundai (secundeis) secundem
| Pessoal secundar secundares secundar secundarmos secundardes secundarem
| secundando
Particípio passado
secundado | secundada | secundados | secundadas |
|
Flexiona como : amar
|