contiguar - verbo

con·ti·guar

transitivo; intransitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
contiguo
contiguas
contigua
contiguamos
contiguais
contiguam
contiguava
contiguavas
contiguava
contiguávamos
contiguáveis
contiguavam
contiguei
contiguaste
contiguou
contiguámos / contiguamos
contiguastes
contiguaram
contiguara
contiguaras
contiguara
contiguáramos
contiguáreis
contiguaram
contiguarei
contiguarás
contiguará
contiguaremos
contiguareis
contiguarão
contiguaria
contiguarias
contiguaria
contiguaríamos
contiguaríeis
contiguariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
contiguar Gerúndio
contigue
contigues
contigue
contiguemos
contigueis
contiguem
contiguasse
contiguasses
contiguasse
contiguássemos
contiguásseis
contiguassem
contiguar
contiguares
contiguar
contiguarmos
contiguardes
contiguarem
-
contigua (contigues)
contigue
contiguemos
contiguai (contigueis)
contiguem
Pessoal

contiguar
contiguares
contiguar
contiguarmos
contiguardes
contiguarem
contiguando

Particípio passado
contiguadocontiguada
contiguadoscontiguadas

Flexiona como : amar