diademar - verbo

di·a·de·mar

transitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
diademo
diademas
diadema
diademamos
diademais
diademam
diademava
diademavas
diademava
diademávamos
diademáveis
diademavam
diademei
diademaste
diademou
diademamos / diademámos
diademastes
diademaram
diademara
diademaras
diademara
diademáramos
diademáreis
diademaram
diademarei
diademarás
diademará
diademaremos
diademareis
diademarão
diademaria
diademarias
diademaria
diademaríamos
diademaríeis
diademariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
diademar Gerúndio
diademe
diademes
diademe
diadememos
diademeis
diademem
diademasse
diademasses
diademasse
diademássemos
diademásseis
diademassem
diademar
diademares
diademar
diademarmos
diademardes
diademarem
-
diadema (diademes)
diademe
diadememos
diademai (diademeis)
diademem
Pessoal

diademar
diademares
diademar
diademarmos
diademardes
diademarem
diademando

Particípio passado
diademadodiademada
diademadosdiademadas

Flexiona como : amar

adjetivo PP : diademado