binocular - verbo
bi·no·cu·lar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
binoculo binoculas binocula binoculamos binoculais binoculam
| binoculava binoculavas binoculava binoculávamos binoculáveis binoculavam
| binoculei binoculaste binoculou binoculamos / binoculámos binoculastes binocularam
| binoculara binocularas binoculara binoculáramos binoculáreis binocularam
| binocularei binocularás binoculará binocularemos binoculareis binocularão
| binocularia binocularias binocularia binocularíamos binocularíeis binoculariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| binocular
| Gerúndio
|
binocule binocules binocule binoculemos binoculeis binoculem
| binoculasse binoculasses binoculasse binoculássemos binoculásseis binoculassem
| binocular binoculares binocular binocularmos binoculardes binocularem
| - binocula (binocules) binocule binoculemos binoculai (binoculeis) binoculem
| Pessoal binocular binoculares binocular binocularmos binoculardes binocularem
| binoculando
Particípio passado
binoculado | binoculada | binoculados | binoculadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : binoculado
|