tresmontar - verbo
tres·mon·tar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
tresmonto tresmontas tresmonta tresmontamos tresmontais tresmontam
| tresmontava tresmontavas tresmontava tresmontávamos tresmontáveis tresmontavam
| tresmontei tresmontaste tresmontou tresmontamos / tresmontámos tresmontastes tresmontaram
| tresmontara tresmontaras tresmontara tresmontáramos tresmontáreis tresmontaram
| tresmontarei tresmontarás tresmontará tresmontaremos tresmontareis tresmontarão
| tresmontaria tresmontarias tresmontaria tresmontaríamos tresmontaríeis tresmontariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| tresmontar
| Gerúndio
|
tresmonte tresmontes tresmonte tresmontemos tresmonteis tresmontem
| tresmontasse tresmontasses tresmontasse tresmontássemos tresmontásseis tresmontassem
| tresmontar tresmontares tresmontar tresmontarmos tresmontardes tresmontarem
| - tresmonta (tresmontes) tresmonte tresmontemos tresmontai (tresmonteis) tresmontem
| Pessoal tresmontar tresmontares tresmontar tresmontarmos tresmontardes tresmontarem
| tresmontando
Particípio passado
tresmontado | tresmontada | tresmontados | tresmontadas |
|
Flexiona como : amar
|