fatagear - verbo
fa·ta·ge·ar intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
fatageio fatageias fatageia fatageamos fatageais fatageiam
| fatageava fatageavas fatageava fatageávamos fatageáveis fatageavam
| fatageei fatageaste fatageou fatageamos / fatageámos fatageastes fatagearam
| fatageara fatagearas fatageara fatageáramos fatageáreis fatagearam
| fatagearei fatagearás fatageará fatagearemos fatageareis fatagearão
| fatagearia fatagearias fatagearia fatagearíamos fatagearíeis fatageariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| fatagear
| Gerúndio
|
fatageie fatageies fatageie fatageemos fatageeis fatageiem
| fatageasse fatageasses fatageasse fatageássemos fatageásseis fatageassem
| fatagear fatageares fatagear fatagearmos fatageardes fatagearem
| - fatageia (fatageies) fatageie fatageemos fatageai (fatageeis) fatageiem
| Pessoal fatagear fatageares fatagear fatagearmos fatageardes fatagearem
| fatageando
Particípio passado
fatageado | fatageada | fatageados | fatageadas |
|
Flexiona como : arear
|