sustar - verbo

sus·tar

transitivo; intransitivo; pronominal

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
susto
sustas
susta
sustamos
sustais
sustam
sustava
sustavas
sustava
sustávamos
sustáveis
sustavam
sustei
sustaste
sustou
sustamos / sustámos
sustastes
sustaram
sustara
sustaras
sustara
sustáramos
sustáreis
sustaram
sustarei
sustarás
sustará
sustaremos
sustareis
sustarão
sustaria
sustarias
sustaria
sustaríamos
sustaríeis
sustariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
sustar Gerúndio
suste
sustes
suste
sustemos
susteis
sustem
sustasse
sustasses
sustasse
sustássemos
sustásseis
sustassem
sustar
sustares
sustar
sustarmos
sustardes
sustarem
-
susta (sustes)
suste
sustemos
sustai (susteis)
sustem
Pessoal

sustar
sustares
sustar
sustarmos
sustardes
sustarem
sustando

Particípio passado
sustadosustada
sustadossustadas

Flexiona como : amar

forma nominal : sustação