ultimar - verbo
ul·ti·mar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
ultimo ultimas ultima ultimamos ultimais ultimam
| ultimava ultimavas ultimava ultimávamos ultimáveis ultimavam
| ultimei ultimaste ultimou ultimamos / ultimámos ultimastes ultimaram
| ultimara ultimaras ultimara ultimáramos ultimáreis ultimaram
| ultimarei ultimarás ultimará ultimaremos ultimareis ultimarão
| ultimaria ultimarias ultimaria ultimaríamos ultimaríeis ultimariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| ultimar
| Gerúndio
|
ultime ultimes ultime ultimemos ultimeis ultimem
| ultimasse ultimasses ultimasse ultimássemos ultimásseis ultimassem
| ultimar ultimares ultimar ultimarmos ultimardes ultimarem
| - ultima (ultimes) ultime ultimemos ultimai (ultimeis) ultimem
| Pessoal ultimar ultimares ultimar ultimarmos ultimardes ultimarem
| ultimando
Particípio passado
ultimado | ultimada | ultimados | ultimadas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : ultimado
forma nominal : ultimação
|