alatoar - verbo
a·la·to·ar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
alatoo alatoas alatoa alatoamos alatoais alatoam
| alatoava alatoavas alatoava alatoávamos alatoáveis alatoavam
| alatoei alatoaste alatoou alatoamos / alatoámos alatoastes alatoaram
| alatoara alatoaras alatoara alatoáramos alatoáreis alatoaram
| alatoarei alatoarás alatoará alatoaremos alatoareis alatoarão
| alatoaria alatoarias alatoaria alatoaríamos alatoaríeis alatoariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| alatoar
| Gerúndio
|
alatoe alatoes alatoe alatoemos alatoeis alatoem
| alatoasse alatoasses alatoasse alatoássemos alatoásseis alatoassem
| alatoar alatoares alatoar alatoarmos alatoardes alatoarem
| - alatoa (alatoes) alatoe alatoemos alatoai (alatoeis) alatoem
| Pessoal alatoar alatoares alatoar alatoarmos alatoardes alatoarem
| alatoando
Particípio passado
alatoado | alatoada | alatoados | alatoadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : alatoamento
|