ouriçar - verbo

ou·ri·çar

pronominal; transitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
ouriço
ouriças
ouriça
ouriçamos
ouriçais
ouriçam
ouriçava
ouriçavas
ouriçava
ouriçávamos
ouriçáveis
ouriçavam
ouricei
ouriçaste
ouriçou
ouriçamos / ouriçámos
ouriçastes
ouriçaram
ouriçara
ouriçaras
ouriçara
ouriçáramos
ouriçáreis
ouriçaram
ouriçarei
ouriçarás
ouriçará
ouriçaremos
ouriçareis
ouriçarão
ouriçaria
ouriçarias
ouriçaria
ouriçaríamos
ouriçaríeis
ouriçariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
ouriçar Gerúndio
ourice
ourices
ourice
ouricemos
ouriceis
ouricem
ouriçasse
ouriçasses
ouriçasse
ouriçássemos
ouriçásseis
ouriçassem
ouriçar
ouriçares
ouriçar
ouriçarmos
ouriçardes
ouriçarem
-
ouriça (ourices)
ourice
ouricemos
ouriçai (ouriceis)
ouricem
Pessoal

ouriçar
ouriçares
ouriçar
ouriçarmos
ouriçardes
ouriçarem
ouriçando

Particípio passado
ouriçadoouriçada
ouriçadosouriçadas

Flexiona como : atiçar

adjetivo PP : ouriçado

variante : oiriçar