enchimarrar - verbo
en·chi·mar·rar transitivo; pronominal
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
enchimarro enchimarras enchimarra enchimarramos enchimarrais enchimarram
| enchimarrava enchimarravas enchimarrava enchimarrávamos enchimarráveis enchimarravam
| enchimarrei enchimarraste enchimarrou enchimarramos / enchimarrámos enchimarrastes enchimarraram
| enchimarrara enchimarraras enchimarrara enchimarráramos enchimarráreis enchimarraram
| enchimarrarei enchimarrarás enchimarrará enchimarraremos enchimarrareis enchimarrarão
| enchimarraria enchimarrarias enchimarraria enchimarraríamos enchimarraríeis enchimarrariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| enchimarrar
| Gerúndio
|
enchimarre enchimarres enchimarre enchimarremos enchimarreis enchimarrem
| enchimarrasse enchimarrasses enchimarrasse enchimarrássemos enchimarrásseis enchimarrassem
| enchimarrar enchimarrares enchimarrar enchimarrarmos enchimarrardes enchimarrarem
| - enchimarra (enchimarres) enchimarre enchimarremos enchimarrai (enchimarreis) enchimarrem
| Pessoal enchimarrar enchimarrares enchimarrar enchimarrarmos enchimarrardes enchimarrarem
| enchimarrando
Particípio passado
enchimarrado | enchimarrada | enchimarrados | enchimarradas |
|
Flexiona como : amar
|