desenterrar - verbo
de·sen·ter·rar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
desenterro desenterras desenterra desenterramos desenterrais desenterram
| desenterrava desenterravas desenterrava desenterrávamos desenterráveis desenterravam
| desenterrei desenterraste desenterrou desenterramos / desenterrámos desenterrastes desenterraram
| desenterrara desenterraras desenterrara desenterráramos desenterráreis desenterraram
| desenterrarei desenterrarás desenterrará desenterraremos desenterrareis desenterrarão
| desenterraria desenterrarias desenterraria desenterraríamos desenterraríeis desenterrariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| desenterrar
| Gerúndio
|
desenterre desenterres desenterre desenterremos desenterreis desenterrem
| desenterrasse desenterrasses desenterrasse desenterrássemos desenterrásseis desenterrassem
| desenterrar desenterrares desenterrar desenterrarmos desenterrardes desenterrarem
| - desenterra (desenterres) desenterre desenterremos desenterrai (desenterreis) desenterrem
| Pessoal desenterrar desenterrares desenterrar desenterrarmos desenterrardes desenterrarem
| desenterrando
Particípio passado
desenterrado | desenterrada | desenterrados | desenterradas |
|
Flexiona como : amar adjetivo PP : desenterrado
forma nominal : desenterramento, desenterro
|