enfrentar - verbo

en·fren·tar

transitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
enfrento
enfrentas
enfrenta
enfrentamos
enfrentais
enfrentam
enfrentava
enfrentavas
enfrentava
enfrentávamos
enfrentáveis
enfrentavam
enfrentei
enfrentaste
enfrentou
enfrentamos / enfrentámos
enfrentastes
enfrentaram
enfrentara
enfrentaras
enfrentara
enfrentáramos
enfrentáreis
enfrentaram
enfrentarei
enfrentarás
enfrentará
enfrentaremos
enfrentareis
enfrentarão
enfrentaria
enfrentarias
enfrentaria
enfrentaríamos
enfrentaríeis
enfrentariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
enfrentar Gerúndio
enfrente
enfrentes
enfrente
enfrentemos
enfrenteis
enfrentem
enfrentasse
enfrentasses
enfrentasse
enfrentássemos
enfrentásseis
enfrentassem
enfrentar
enfrentares
enfrentar
enfrentarmos
enfrentardes
enfrentarem
-
enfrenta (enfrentes)
enfrente
enfrentemos
enfrentai (enfrenteis)
enfrentem
Pessoal

enfrentar
enfrentares
enfrentar
enfrentarmos
enfrentardes
enfrentarem
enfrentando

Particípio passado
enfrentadoenfrentada
enfrentadosenfrentadas

Flexiona como : amar

forma nominal : enfrentamento