desamedrontar - verbo
de·sa·me·dron·tar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
desamedronto desamedrontas desamedronta desamedrontamos desamedrontais desamedrontam
| desamedrontava desamedrontavas desamedrontava desamedrontávamos desamedrontáveis desamedrontavam
| desamedrontei desamedrontaste desamedrontou desamedrontamos / desamedrontámos desamedrontastes desamedrontaram
| desamedrontara desamedrontaras desamedrontara desamedrontáramos desamedrontáreis desamedrontaram
| desamedrontarei desamedrontarás desamedrontará desamedrontaremos desamedrontareis desamedrontarão
| desamedrontaria desamedrontarias desamedrontaria desamedrontaríamos desamedrontaríeis desamedrontariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| desamedrontar
| Gerúndio
|
desamedronte desamedrontes desamedronte desamedrontemos desamedronteis desamedrontem
| desamedrontasse desamedrontasses desamedrontasse desamedrontássemos desamedrontásseis desamedrontassem
| desamedrontar desamedrontares desamedrontar desamedrontarmos desamedrontardes desamedrontarem
| - desamedronta (desamedrontes) desamedronte desamedrontemos desamedrontai (desamedronteis) desamedrontem
| Pessoal desamedrontar desamedrontares desamedrontar desamedrontarmos desamedrontardes desamedrontarem
| desamedrontando
Particípio passado
desamedrontado | desamedrontada | desamedrontados | desamedrontadas |
|
Flexiona como : amar
|