tragediar - verbo

tra·ge·di·ar

transitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
tragedio
tragedias
tragedia
tragediamos
tragediais
tragediam
tragediava
tragediavas
tragediava
tragediávamos
tragediáveis
tragediavam
tragediei
tragediaste
tragediou
tragediamos / tragediámos
tragediastes
tragediaram
tragediara
tragediaras
tragediara
tragediáramos
tragediáreis
tragediaram
tragediarei
tragediarás
tragediará
tragediaremos
tragediareis
tragediarão
tragediaria
tragediarias
tragediaria
tragediaríamos
tragediaríeis
tragediariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
tragediar Gerúndio
tragedie
tragedies
tragedie
tragediemos
tragedieis
tragediem
tragediasse
tragediasses
tragediasse
tragediássemos
tragediásseis
tragediassem
tragediar
tragediares
tragediar
tragediarmos
tragediardes
tragediarem
-
tragedia (tragedies)
tragedie
tragediemos
tragediai (tragedieis)
tragediem
Pessoal

tragediar
tragediares
tragediar
tragediarmos
tragediardes
tragediarem
tragediando

Particípio passado
tragediadotragediada
tragediadostragediadas

Flexiona como : amar