enatar - verbo
					e·na·tar transitivo 
| Indicativo | 
|---|
 
	| Presente
	 | Pretérito imperfeito
	 | Pretérito perfeito
	 | Pretérito mais-que-perfeito
	 | Futuro imperfeito
	 | Futuro perfeito (condicional)
 |  
enato enatas enata enatamos enatais enatam
 | enatava enatavas enatava enatávamos enatáveis enatavam
 | enatei enataste enatou enatamos  /  enatámos enatastes enataram
 | enatara enataras enatara enatáramos enatáreis enataram
 | enatarei enatarás enatará enataremos enatareis enatarão
 | enataria enatarias enataria enataríamos enataríeis enatariam			
 |  | Conjuntivo / Subjuntivo
	 | Imperativo
	 | Infinitivo
	 | Outras formas
	
	 | 
|---|
 
		| Presente
		 | Pretérito imperfeito
		 | Futuro
		 | Afirmativo (Negativo)
		 | enatar
		 | Gerúndio
 |  
enate enates enate enatemos enateis enatem
 | enatasse enatasses enatasse enatássemos enatásseis enatassem
 | enatar enatares enatar enatarmos enatardes enatarem
 | - enata (enates) enate enatemos enatai (enateis) enatem
 | Pessoal  enatar enatares enatar enatarmos enatardes enatarem
 | enatando
	
 
 Particípio passado 
	
| enatado | enatada |  | enatados | enatadas |   
 |   
Flexiona como : amar 
         |