convelir - verbo
con·ve·lir intransitivo; transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
convilo conveles convele convelimos convelis convelem
| convelia convelias convelia convelíamos convelíeis conveliam
| conveli conveliste conveliu convelimos convelistes conveliram
| convelira conveliras convelira convelíramos convelíreis conveliram
| convelirei convelirás convelirá conveliremos convelireis convelirão
| conveliria convelirias conveliria conveliríamos conveliríeis conveliriam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| convelir
| Gerúndio
|
convila convilas convila convilamos convilais convilam
| convelisse convelisses convelisse convelíssemos convelísseis convelissem
| convelir convelires convelir convelirmos convelirdes convelirem
| - convele (convilas) convila convilamos conveli (convilais) convilam
| Pessoal convelir convelires convelir convelirmos convelirdes convelirem
| convelindo
Particípio passado
convelido | convelida | convelidos | convelidas |
|
Flexiona como : competir
|