reconsertar - verbo

re·con·ser·tar

transitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
reconserto
reconsertas
reconserta
reconsertamos
reconsertais
reconsertam
reconsertava
reconsertavas
reconsertava
reconsertávamos
reconsertáveis
reconsertavam
reconsertei
reconsertaste
reconsertou
reconsertamos / reconsertámos
reconsertastes
reconsertaram
reconsertara
reconsertaras
reconsertara
reconsertáramos
reconsertáreis
reconsertaram
reconsertarei
reconsertarás
reconsertará
reconsertaremos
reconsertareis
reconsertarão
reconsertaria
reconsertarias
reconsertaria
reconsertaríamos
reconsertaríeis
reconsertariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
reconsertar Gerúndio
reconserte
reconsertes
reconserte
reconsertemos
reconserteis
reconsertem
reconsertasse
reconsertasses
reconsertasse
reconsertássemos
reconsertásseis
reconsertassem
reconsertar
reconsertares
reconsertar
reconsertarmos
reconsertardes
reconsertarem
-
reconserta (reconsertes)
reconserte
reconsertemos
reconsertai (reconserteis)
reconsertem
Pessoal

reconsertar
reconsertares
reconsertar
reconsertarmos
reconsertardes
reconsertarem
reconsertando

Particípio passado
reconsertadoreconsertada
reconsertadosreconsertadas

Flexiona como : amar

forma nominal : reconserto