reprincipiar - verbo

re·prin·ci·pi·ar

transitivo

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
reprincipio
reprincipias
reprincipia
reprincipiamos
reprincipiais
reprincipiam
reprincipiava
reprincipiavas
reprincipiava
reprincipiávamos
reprincipiáveis
reprincipiavam
reprincipiei
reprincipiaste
reprincipiou
reprincipiamos / reprincipiámos
reprincipiastes
reprincipiaram
reprincipiara
reprincipiaras
reprincipiara
reprincipiáramos
reprincipiáreis
reprincipiaram
reprincipiarei
reprincipiarás
reprincipiará
reprincipiaremos
reprincipiareis
reprincipiarão
reprincipiaria
reprincipiarias
reprincipiaria
reprincipiaríamos
reprincipiaríeis
reprincipiariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
reprincipiar Gerúndio
reprincipie
reprincipies
reprincipie
reprincipiemos
reprincipieis
reprincipiem
reprincipiasse
reprincipiasses
reprincipiasse
reprincipiássemos
reprincipiásseis
reprincipiassem
reprincipiar
reprincipiares
reprincipiar
reprincipiarmos
reprincipiardes
reprincipiarem
-
reprincipia (reprincipies)
reprincipie
reprincipiemos
reprincipiai (reprincipieis)
reprincipiem
Pessoal

reprincipiar
reprincipiares
reprincipiar
reprincipiarmos
reprincipiardes
reprincipiarem
reprincipiando

Particípio passado
reprincipiadoreprincipiada
reprincipiadosreprincipiadas

Flexiona como : amar