pronominal; transitivo
| Indicativo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Presente | Pretérito imperfeito | Pretérito perfeito | Pretérito mais-que-perfeito | Futuro imperfeito | Futuro perfeito (condicional) | ||||||||
| enfeudo enfeudas enfeuda enfeudamos enfeudais enfeudam | enfeudava enfeudavas enfeudava enfeudávamos enfeudáveis enfeudavam | enfeudei enfeudaste enfeudou enfeudamos / enfeudámos enfeudastes enfeudaram | enfeudara enfeudaras enfeudara enfeudáramos enfeudáreis enfeudaram | enfeudarei enfeudarás enfeudará enfeudaremos enfeudareis enfeudarão | enfeudaria enfeudarias enfeudaria enfeudaríamos enfeudaríeis enfeudariam | ||||||||
| Conjuntivo / Subjuntivo | Imperativo | Infinitivo | Outras formas | ||||||||||
| Presente | Pretérito imperfeito | Futuro | Afirmativo (Negativo) | enfeudar | Gerúndio | ||||||||
| enfeude enfeudes enfeude enfeudemos enfeudeis enfeudem | enfeudasse enfeudasses enfeudasse enfeudássemos enfeudásseis enfeudassem | enfeudar enfeudares enfeudar enfeudarmos enfeudardes enfeudarem | - enfeuda (enfeudes) enfeude enfeudemos enfeudai (enfeudeis) enfeudem | Pessoal enfeudar enfeudares enfeudar enfeudarmos enfeudardes enfeudarem | enfeudando
Particípio passado
| ||||||||
Flexiona como : amar
forma nominal : enfeudação, enfeudamento
adjetivo PP : enfeudado