corrichar - verbo
cor·ri·char intransitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
corricho corrichas corricha corrichamos corrichais corricham
| corrichava corrichavas corrichava corrichávamos corricháveis corrichavam
| corrichei corrichaste corrichou corrichamos / corrichámos corrichastes corricharam
| corrichara corricharas corrichara corricháramos corricháreis corricharam
| corricharei corricharás corrichará corricharemos corrichareis corricharão
| corricharia corricharias corricharia corricharíamos corricharíeis corrichariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| corrichar
| Gerúndio
|
corriche corriches corriche corrichemos corricheis corrichem
| corrichasse corrichasses corrichasse corrichássemos corrichásseis corrichassem
| corrichar corrichares corrichar corricharmos corrichardes corricharem
| - corricha (corriches) corriche corrichemos corrichai (corricheis) corrichem
| Pessoal corrichar corrichares corrichar corricharmos corrichardes corricharem
| corrichando
Particípio passado
corrichado | corrichada | corrichados | corrichadas |
|
Flexiona como : amar
|