reaportuguesar - verbo

re·a·por·tu·gue·sar

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
reaportugueso
reaportuguesas
reaportuguesa
reaportuguesamos
reaportuguesais
reaportuguesam
reaportuguesava
reaportuguesavas
reaportuguesava
reaportuguesávamos
reaportuguesáveis
reaportuguesavam
reaportuguesei
reaportuguesaste
reaportuguesou
reaportuguesamos / reaportuguesámos
reaportuguesastes
reaportuguesaram
reaportuguesara
reaportuguesaras
reaportuguesara
reaportuguesáramos
reaportuguesáreis
reaportuguesaram
reaportuguesarei
reaportuguesarás
reaportuguesará
reaportuguesaremos
reaportuguesareis
reaportuguesarão
reaportuguesaria
reaportuguesarias
reaportuguesaria
reaportuguesaríamos
reaportuguesaríeis
reaportuguesariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
reaportuguesar Gerúndio
reaportuguese
reaportugueses
reaportuguese
reaportuguesemos
reaportugueseis
reaportuguesem
reaportuguesasse
reaportuguesasses
reaportuguesasse
reaportuguesássemos
reaportuguesásseis
reaportuguesassem
reaportuguesar
reaportuguesares
reaportuguesar
reaportuguesarmos
reaportuguesardes
reaportuguesarem
-
reaportuguesa (reaportugueses)
reaportuguese
reaportuguesemos
reaportuguesai (reaportugueseis)
reaportuguesem
Pessoal

reaportuguesar
reaportuguesares
reaportuguesar
reaportuguesarmos
reaportuguesardes
reaportuguesarem
reaportuguesando

Particípio passado
reaportuguesadoreaportuguesada
reaportuguesadosreaportuguesadas

Flexiona como : amar

forma nominal : reaportuguesamento