consensualizar - verbo
con·sen·su·a·li·zar transitivo
Indicativo |
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Pretérito perfeito
| Pretérito mais-que-perfeito
| Futuro imperfeito
| Futuro perfeito (condicional)
|
consensualizo consensualizas consensualiza consensualizamos consensualizais consensualizam
| consensualizava consensualizavas consensualizava consensualizávamos consensualizáveis consensualizavam
| consensualizei consensualizaste consensualizou consensualizamos / consensualizámos consensualizastes consensualizaram
| consensualizara consensualizaras consensualizara consensualizáramos consensualizáreis consensualizaram
| consensualizarei consensualizarás consensualizará consensualizaremos consensualizareis consensualizarão
| consensualizaria consensualizarias consensualizaria consensualizaríamos consensualizaríeis consensualizariam
| Conjuntivo / Subjuntivo
| Imperativo
| Infinitivo
| Outras formas
|
---|
Presente
| Pretérito imperfeito
| Futuro
| Afirmativo (Negativo)
| consensualizar
| Gerúndio
|
consensualize consensualizes consensualize consensualizemos consensualizeis consensualizem
| consensualizasse consensualizasses consensualizasse consensualizássemos consensualizásseis consensualizassem
| consensualizar consensualizares consensualizar consensualizarmos consensualizardes consensualizarem
| - consensualiza (consensualizes) consensualize consensualizemos consensualizai (consensualizeis) consensualizem
| Pessoal consensualizar consensualizares consensualizar consensualizarmos consensualizardes consensualizarem
| consensualizando
Particípio passado
consensualizado | consensualizada | consensualizados | consensualizadas |
|
Flexiona como : amar forma nominal : consensualização
|