autodisciplinar - verbo

au·to·dis·ci·pli·nar

pronominal

Indicativo
Presente Pretérito
imperfeito
Pretérito
perfeito
Pretérito
mais-que-perfeito
Futuro
imperfeito
Futuro
perfeito (condicional)
autodisciplino
autodisciplinas
autodisciplina
autodisciplinamos
autodisciplinais
autodisciplinam
autodisciplinava
autodisciplinavas
autodisciplinava
autodisciplinávamos
autodisciplináveis
autodisciplinavam
autodisciplinei
autodisciplinaste
autodisciplinou
autodisciplinamos / autodisciplinámos
autodisciplinastes
autodisciplinaram
autodisciplinara
autodisciplinaras
autodisciplinara
autodisciplináramos
autodisciplináreis
autodisciplinaram
autodisciplinarei
autodisciplinarás
autodisciplinará
autodisciplinaremos
autodisciplinareis
autodisciplinarão
autodisciplinaria
autodisciplinarias
autodisciplinaria
autodisciplinaríamos
autodisciplinaríeis
autodisciplinariam
Conjuntivo / Subjuntivo Imperativo Infinitivo Outras formas
Presente Pretérito imperfeito Futuro Afirmativo
(Negativo)
autodisciplinar Gerúndio
autodiscipline
autodisciplines
autodiscipline
autodisciplinemos
autodisciplineis
autodisciplinem
autodisciplinasse
autodisciplinasses
autodisciplinasse
autodisciplinássemos
autodisciplinásseis
autodisciplinassem
autodisciplinar
autodisciplinares
autodisciplinar
autodisciplinarmos
autodisciplinardes
autodisciplinarem
-
autodisciplina (autodisciplines)
autodiscipline
autodisciplinemos
autodisciplinai (autodisciplineis)
autodisciplinem
Pessoal

autodisciplinar
autodisciplinares
autodisciplinar
autodisciplinarmos
autodisciplinardes
autodisciplinarem
autodisciplinando

Particípio passado
autodisciplinadoautodisciplinada
autodisciplinadosautodisciplinadas

Flexiona como : amar